esperantisto

Espéranto

Étymologie

De Esperanto (« espéranto ») et -ist- (« professionnel, partisan »).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	esperantisto \es.pe.ran.ˈtis.to\	esperantistoj \es.pe.ran.ˈtis.toj\
Accusatif	esperantiston \es.pe.ran.ˈtis.ton\	esperantistojn \es.pe.ran.ˈtis.tojn\

esperantisto \es.pe.ran.ˈtis.to\    composition de racines de l’Antaŭparolo

1. Espérantiste.
   • (Antaŭparolo) Tiel same por ke nia afero bone progresadu, estas necese, ke ĉiu esperantisto havu la plenan certecon,

     Ainsi de même pour que notre affaire progresse bien durablement, il est nécessaire, que chaque espérantiste ait la pleine certitude,

   • (Antaŭparolo) Leĝan sankcion ili ricevos nur en tia okazo, se ili estos akceptitaj de la unua internacia kongreso de esperantistoj

     Elles recevront une sanction légale seulement en ce genre d’occasion, si elles seront acceptées par le premier congrès international des espérantistes

   • … kaj por ke ĉiu esperantisto sciu tute klare, per kio li devas en ĉio sin gvidi …

     … et pour que chaque espérantiste sache totalement clairement par quoi il doit en tout se guider …

Dérivés

• esperantistaro
• esperantisteco
• esperantistiĉo
• esperantistino
• esperantistipo

Prononciation

• Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « esperantisto [Prononciation ?] »
• France (Toulouse) : écouter « esperantisto [Prononciation ?] »
• Białystok (Pologne) : écouter « esperantisto [Prononciation ?] » (bon niveau)

Voir aussi

• esperantisto sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)