pojedynek

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Composé de po, jeden (« un ») et -ek, littéralement « [combat] singulier ».

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif pojedynek pojedynki
Vocatif pojedynku pojedynki
Accusatif pojedynek pojedynki
Génitif pojedynku pojedynków
Locatif pojedynku pojedynkach
Datif pojedynkowi pojedynkom
Instrumental pojedynkiem pojedynkami
Pojedynek tatarskiego harcownika Czełubeja z Aleksandrem Pierieswietem przed bitwą na Kulikowym Polu w 1380. Krótkie starcie zakończyło się śmiercią obydwu uczestników pojedynku.

pojedynek \pɔ.jɛˈdɨ.nɛk\ masculin inanimé

  1. (Militaire) Duel, combat singulier.
    • Pojedynek szermierczy.
      Duel à l’épée.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • pojedynek sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références[modifier le wikicode]