θεοπροπίος

Grec ancien

Étymologie

De θεοπρόπος.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	θεοπροπίος	οἱ	θεοπροπίοι	τὼ	θεοπροπίω
Vocatif		θεοπροπίε		θεοπροπίοι		θεοπροπίω
Accusatif	τὸν	θεοπροπίον	τοὺς	θεοπροπίους	τὼ	θεοπροπίω
Génitif	τοῦ	θεοπροπίου	τῶν	θεοπροπίων	τοῖν	θεοπροπίοιν
Datif	τῷ	θεοπροπίῳ	τοῖς	θεοπροπίοις	τοῖν	θεοπροπίοιν

θεοπροπίος, ου, theopropíos masculin.

1. Ordre des dieux, prophétie, oracle.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage