Conjugaison:latin/appretio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de appretiō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
appretiāre appretiavisse appretiatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
appretiārī appretiatus, -a, -um esse appretiatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
appretiatum, appretiatū

Participe présent actif
appretians, -antis
Participe futur actif
appretiatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
appretiatus, -a, -um
Adjectif verbal
appretiandus, -a, -um

  Nominatif : appretiāre
Accusatif : appretiāre
Accusatif avec prép. : appretiandum
Génitif : appretiandī
Datif : appretiandō
Ablatif : appretiandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
appretiā
appretiāte

Futur
2PS : appretiātō
3PS : appretiātō
2PP : appretiātōte
3PP : appretiantō

  Présent
appretiāre
appretiāminī

Futur
2PS : appretiātor
3PS : appretiātor
2PP : -
3PP : appretiantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
appretiō appretiābam appretiābō
appretiās appretiābās appretiābis
appretiāt appretiābat appretiābit
appretiāmus appretiābāmus appretiābimus
appretiātis appretiābātis appretiābitis
appretiant appretiābant appretiābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
appretiavī appretiaveram appretiaverō
appretiavistī appretiaverās appretiaveris
appretiavit appretiaverat appretiaverit
appretiavimus appretiaverāmus appretiaverimus
appretiavistis appretiaveratis appretiaveritis
appretiavērunt (appretiavēre) appretiaverant appretiaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
appretiem appretiārem
appretiēs appretiārēs
appretiet appretiāret
appretiēmus appretiārēmus
appretiētis appretiārētis
appretient appretiārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
appretiaverim appretiavissem
appretiaverīs appretiavissēs
appretiaverit appretiavisset
appretiaverīmus appretiavissēmus
appretiaverītis appretiavissētis
appretiaverint appretiavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
appretior appretiabar appretiābor
appretiāris (appretiāre) appretiabāris (appretiabāre) appretiāberis (appretiābere)
appretiātur appretiabātur appretiābitur
appretiāmur appretiabāmur appretiābimur
appretiāminī appretiabāminī appretiābiminī
appretiāntur appretiabantur appretiābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
appretiatus sum appretiatus eram appretiatus erō
appretiatus es appretiatus erās appretiatus eris
appretiatus est appretiatus erat appretiatus erit
appretiati sumus appretiati erāmus appretiati erimus
appretiati estis appretiati erātis appretiati eritis
appretiati sunt appretiati erant appretiati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
appretier appretiārer
appretiēris (appretiēre) appretiārēris (appretiārēre)
appretiētur appretiārētur
appretiēmur appretiārēmur
appretiēminī appretiārēminī
appretientur appretiārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
appretiatus sim appretiatus essem
appretiatus sīs appretiatus essēs
appretiatus sit appretiatus esset
appretiati sīmus appretiati essēmus
appretiati sītis appretiati essētis
appretiati sint appretiati essent