Conjugaison:latin/canonizo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de canonizō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
canonizāre canonizavisse canonizatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
canonizārī canonizatus, -a, -um esse canonizatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
canonizatum, canonizatū

Participe présent actif
canonizans, -antis
Participe futur actif
canonizatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
canonizatus, -a, -um
Adjectif verbal
canonizandus, -a, -um

  Nominatif : canonizāre
Accusatif : canonizāre
Accusatif avec prép. : canonizandum
Génitif : canonizandī
Datif : canonizandō
Ablatif : canonizandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
canonizā
canonizāte

Futur
2PS : canonizātō
3PS : canonizātō
2PP : canonizātōte
3PP : canonizantō

  Présent
canonizāre
canonizāminī

Futur
2PS : canonizātor
3PS : canonizātor
2PP : -
3PP : canonizantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
canonizō canonizābam canonizābō
canonizās canonizābās canonizābis
canonizāt canonizābat canonizābit
canonizāmus canonizābāmus canonizābimus
canonizātis canonizābātis canonizābitis
canonizant canonizābant canonizābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
canonizavī canonizaveram canonizaverō
canonizavistī canonizaverās canonizaveris
canonizavit canonizaverat canonizaverit
canonizavimus canonizaverāmus canonizaverimus
canonizavistis canonizaveratis canonizaveritis
canonizavērunt (canonizavēre) canonizaverant canonizaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
canonizem canonizārem
canonizēs canonizārēs
canonizet canonizāret
canonizēmus canonizārēmus
canonizētis canonizārētis
canonizent canonizārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
canonizaverim canonizavissem
canonizaverīs canonizavissēs
canonizaverit canonizavisset
canonizaverīmus canonizavissēmus
canonizaverītis canonizavissētis
canonizaverint canonizavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
canonizor canonizabar canonizābor
canonizāris (canonizāre) canonizabāris (canonizabāre) canonizāberis (canonizābere)
canonizātur canonizabātur canonizābitur
canonizāmur canonizabāmur canonizābimur
canonizāminī canonizabāminī canonizābiminī
canonizāntur canonizabantur canonizābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
canonizatus sum canonizatus eram canonizatus erō
canonizatus es canonizatus erās canonizatus eris
canonizatus est canonizatus erat canonizatus erit
canonizati sumus canonizati erāmus canonizati erimus
canonizati estis canonizati erātis canonizati eritis
canonizati sunt canonizati erant canonizati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
canonizer canonizārer
canonizēris (canonizēre) canonizārēris (canonizārēre)
canonizētur canonizārētur
canonizēmur canonizārēmur
canonizēminī canonizārēminī
canonizentur canonizārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
canonizatus sim canonizatus essem
canonizatus sīs canonizatus essēs
canonizatus sit canonizatus esset
canonizati sīmus canonizati essēmus
canonizati sītis canonizati essētis
canonizati sint canonizati essent