Conjugaison:latin/compugno
Conjugaison de compugnō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
compugnāre | compugnavisse | compugnatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
compugnārī | compugnatus, -a, -um esse | compugnatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN compugnatum, compugnatū Participe présent actif |
Nominatif : compugnāre Accusatif : compugnāre Accusatif avec prép. : compugnandum Génitif : compugnandī Datif : compugnandō Ablatif : compugnandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent compugnā compugnāte Futur |
Présent compugnāre compugnāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
compugnō | compugnābam | compugnābō | ||
compugnās | compugnābās | compugnābis | ||
compugnāt | compugnābat | compugnābit | ||
compugnāmus | compugnābāmus | compugnābimus | ||
compugnātis | compugnābātis | compugnābitis | ||
compugnant | compugnābant | compugnābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
compugnavī | compugnaveram | compugnaverō | ||
compugnavistī | compugnaverās | compugnaveris | ||
compugnavit | compugnaverat | compugnaverit | ||
compugnavimus | compugnaverāmus | compugnaverimus | ||
compugnavistis | compugnaveratis | compugnaveritis | ||
compugnavērunt (compugnavēre) | compugnaverant | compugnaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
compugnem | compugnārem | |
compugnēs | compugnārēs | |
compugnet | compugnāret | |
compugnēmus | compugnārēmus | |
compugnētis | compugnārētis | |
compugnent | compugnārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
compugnaverim | compugnavissem | |
compugnaverīs | compugnavissēs | |
compugnaverit | compugnavisset | |
compugnaverīmus | compugnavissēmus | |
compugnaverītis | compugnavissētis | |
compugnaverint | compugnavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
compugnor | compugnabar | compugnābor | ||
compugnāris (compugnāre) | compugnabāris (compugnabāre) | compugnāberis (compugnābere) | ||
compugnātur | compugnabātur | compugnābitur | ||
compugnāmur | compugnabāmur | compugnābimur | ||
compugnāminī | compugnabāminī | compugnābiminī | ||
compugnāntur | compugnabantur | compugnābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
compugnatus sum | compugnatus eram | compugnatus erō | ||
compugnatus es | compugnatus erās | compugnatus eris | ||
compugnatus est | compugnatus erat | compugnatus erit | ||
compugnati sumus | compugnati erāmus | compugnati erimus | ||
compugnati estis | compugnati erātis | compugnati eritis | ||
compugnati sunt | compugnati erant | compugnati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
compugner | compugnārer | |
compugnēris (compugnēre) | compugnārēris (compugnārēre) | |
compugnētur | compugnārētur | |
compugnēmur | compugnārēmur | |
compugnēminī | compugnārēminī | |
compugnentur | compugnārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
compugnatus sim | compugnatus essem | |
compugnatus sīs | compugnatus essēs | |
compugnatus sit | compugnatus esset | |
compugnati sīmus | compugnati essēmus | |
compugnati sītis | compugnati essētis | |
compugnati sint | compugnati essent |