Conjugaison:latin/compugno

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de compugnō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
compugnāre compugnavisse compugnatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
compugnārī compugnatus, -a, -um esse compugnatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
compugnatum, compugnatū

Participe présent actif
compugnans, -antis
Participe futur actif
compugnatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
compugnatus, -a, -um
Adjectif verbal
compugnandus, -a, -um

  Nominatif : compugnāre
Accusatif : compugnāre
Accusatif avec prép. : compugnandum
Génitif : compugnandī
Datif : compugnandō
Ablatif : compugnandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
compugnā
compugnāte

Futur
2PS : compugnātō
3PS : compugnātō
2PP : compugnātōte
3PP : compugnantō

  Présent
compugnāre
compugnāminī

Futur
2PS : compugnātor
3PS : compugnātor
2PP : -
3PP : compugnantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
compugnō compugnābam compugnābō
compugnās compugnābās compugnābis
compugnāt compugnābat compugnābit
compugnāmus compugnābāmus compugnābimus
compugnātis compugnābātis compugnābitis
compugnant compugnābant compugnābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
compugnavī compugnaveram compugnaverō
compugnavistī compugnaverās compugnaveris
compugnavit compugnaverat compugnaverit
compugnavimus compugnaverāmus compugnaverimus
compugnavistis compugnaveratis compugnaveritis
compugnavērunt (compugnavēre) compugnaverant compugnaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
compugnem compugnārem
compugnēs compugnārēs
compugnet compugnāret
compugnēmus compugnārēmus
compugnētis compugnārētis
compugnent compugnārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
compugnaverim compugnavissem
compugnaverīs compugnavissēs
compugnaverit compugnavisset
compugnaverīmus compugnavissēmus
compugnaverītis compugnavissētis
compugnaverint compugnavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
compugnor compugnabar compugnābor
compugnāris (compugnāre) compugnabāris (compugnabāre) compugnāberis (compugnābere)
compugnātur compugnabātur compugnābitur
compugnāmur compugnabāmur compugnābimur
compugnāminī compugnabāminī compugnābiminī
compugnāntur compugnabantur compugnābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
compugnatus sum compugnatus eram compugnatus erō
compugnatus es compugnatus erās compugnatus eris
compugnatus est compugnatus erat compugnatus erit
compugnati sumus compugnati erāmus compugnati erimus
compugnati estis compugnati erātis compugnati eritis
compugnati sunt compugnati erant compugnati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
compugner compugnārer
compugnēris (compugnēre) compugnārēris (compugnārēre)
compugnētur compugnārētur
compugnēmur compugnārēmur
compugnēminī compugnārēminī
compugnentur compugnārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
compugnatus sim compugnatus essem
compugnatus sīs compugnatus essēs
compugnatus sit compugnatus esset
compugnati sīmus compugnati essēmus
compugnati sītis compugnati essētis
compugnati sint compugnati essent