Conjugaison:latin/consuesco

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de consuescō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
consuescere consuevisse consuetūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
consuescī consuetus, -a, -um esse consuetum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
consuetum, consuetū

Participe présent actif
consuescens, -entis
Participe futur actif
consuetūrus, -a, -um
Participe parfait passif
consuetus, -a, -um
Adjectif verbal
consuescendus, -a, -um

  Nominatif : consuescere
Accusatif : consuescere
Accusatif avec prép. : consuescendum
Génitif : consuescendī
Datif : consuescendō
Ablatif : consuescendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
consuesce
consuescite

Futur
2PS : consuescitō
3PS : consuescitō
2PP : consuescitōte
3PP : consuescuntō

  Présent
consuescere
consuesciminī

Futur
2PS : consuescitor
3PS : consuescitor
2PP : -
3PP : consuescuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
consuescō consuescēbam consuescam
consuescis consuescēbās consuescēs
consuescit consuescēbat consuescet
consuescimus consuescēbāmus consuescēmus
consuescitis consuescēbātis consuescētis
consuescunt consuescēbant consuescent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
consuevī consueveram consueverō
consuevistī consueverās consueveris
consuevit consueverat consueverit
consuevimus consueverāmus consueverimus
consuevistis consueveratis consueveritis
consuevērunt (consuevēre) consueverant consueverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
consuescam consuescerem
consuescās consuescerēs
consuescat consuesceret
consuescāmus consuescerēmus
consuescātis consuescerētis
consuescant consuescerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
consueverim consuevissem
consueverīs consuevissēs
consueverit consuevisset
consueverīmus consuevissēmus
consueverītis consuevissētis
consueverint consuevissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
consuescor consuescēbar consuescar
consuesceris (consuescere) consuescēbāris (consuescēbāre) consuescēris (consuescēre)
consuescitur consuescēbātur consuescētur
consuescimur consuescēbāmur consuescēmur
consuesciminī consuescēbāminī consuescēminī
consuescuntur consuescēbantur consuescentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
consuetus sum consuetus eram consuetus erō
consuetus es consuetus erās consuetus eris
consuetus est consuetus erat consuetus erit
consueti sumus consueti erāmus consueti erimus
consueti estis consueti erātis consueti eritis
consueti sunt consueti erant consueti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
consuescar consuescerer
consuescāris (consuescāre) consuescerēris (consuescerēre)
consuescātur consuescerētur
consuescāmur consuescerēmur
consuescāminī consuescerēminī
consuescantur consuescerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
consuetus sim consuetus essem
consuetus sīs consuetus essēs
consuetus sit consuetus esset
consueti sīmus consueti essēmus
consueti sītis consueti essētis
consueti sint consueti essent