Conjugaison:latin/deflagro

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de deflagrō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
deflagrāre deflagravisse deflagratūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
deflagrārī deflagratus, -a, -um esse deflagratum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
deflagratum, deflagratū

Participe présent actif
deflagrans, -antis
Participe futur actif
deflagratūrus, -a, -um
Participe parfait passif
deflagratus, -a, -um
Adjectif verbal
deflagrandus, -a, -um

  Nominatif : deflagrāre
Accusatif : deflagrāre
Accusatif avec prép. : deflagrandum
Génitif : deflagrandī
Datif : deflagrandō
Ablatif : deflagrandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
deflagrā
deflagrāte

Futur
2PS : deflagrātō
3PS : deflagrātō
2PP : deflagrātōte
3PP : deflagrantō

  Présent
deflagrāre
deflagrāminī

Futur
2PS : deflagrātor
3PS : deflagrātor
2PP : -
3PP : deflagrantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
deflagrō deflagrābam deflagrābō
deflagrās deflagrābās deflagrābis
deflagrāt deflagrābat deflagrābit
deflagrāmus deflagrābāmus deflagrābimus
deflagrātis deflagrābātis deflagrābitis
deflagrant deflagrābant deflagrābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
deflagravī deflagraveram deflagraverō
deflagravistī deflagraverās deflagraveris
deflagravit deflagraverat deflagraverit
deflagravimus deflagraverāmus deflagraverimus
deflagravistis deflagraveratis deflagraveritis
deflagravērunt (deflagravēre) deflagraverant deflagraverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
deflagrem deflagrārem
deflagrēs deflagrārēs
deflagret deflagrāret
deflagrēmus deflagrārēmus
deflagrētis deflagrārētis
deflagrent deflagrārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
deflagraverim deflagravissem
deflagraverīs deflagravissēs
deflagraverit deflagravisset
deflagraverīmus deflagravissēmus
deflagraverītis deflagravissētis
deflagraverint deflagravissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
deflagror deflagrabar deflagrābor
deflagrāris (deflagrāre) deflagrabāris (deflagrabāre) deflagrāberis (deflagrābere)
deflagrātur deflagrabātur deflagrābitur
deflagrāmur deflagrabāmur deflagrābimur
deflagrāminī deflagrabāminī deflagrābiminī
deflagrāntur deflagrabantur deflagrābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
deflagratus sum deflagratus eram deflagratus erō
deflagratus es deflagratus erās deflagratus eris
deflagratus est deflagratus erat deflagratus erit
deflagrati sumus deflagrati erāmus deflagrati erimus
deflagrati estis deflagrati erātis deflagrati eritis
deflagrati sunt deflagrati erant deflagrati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
deflagrer deflagrārer
deflagrēris (deflagrēre) deflagrārēris (deflagrārēre)
deflagrētur deflagrārētur
deflagrēmur deflagrārēmur
deflagrēminī deflagrārēminī
deflagrentur deflagrārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
deflagratus sim deflagratus essem
deflagratus sīs deflagratus essēs
deflagratus sit deflagratus esset
deflagrati sīmus deflagrati essēmus
deflagrati sītis deflagrati essētis
deflagrati sint deflagrati essent