Conjugaison:latin/disicio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de disiciō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
disicĕre disjecisse disjectūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
disicī disjectus, -a, -um esse disjectum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
disjectum, disjectū

Participe présent actif
disiciens, -entis
Participe futur actif
disjectūrus, -a, -um
Participe parfait passif
disjectus, -a, -um
Adjectif verbal
disiciendus, -a, -um

  Nominatif : disicĕre
Accusatif : disicĕre
Accusatif avec prép. : disiciendum
Génitif : disiciendī
Datif : disiciendō
Ablatif : disiciendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
disice
disicite

Futur
2PS : disicitō
3PS : disicitō
2PP : disicitōte
3PP : disiciuntō

  Présent
disicĕre
disiciminī

Futur
2PS : disicitor
3PS : disicitor
2PP : -
3PP : disiciuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
disiciō disiciēbam disiciam
disicīs disiciēbās disiciēs
disicīt disiciēbat disiciet
disicīmus disiciēbāmus disiciēmus
disicītis disiciēbātis disiciētis
disiciunt disiciēbant disicient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
disjecī disjeceram disjecerō
disjecistī disjecerās disjeceris
disjecit disjecerat disjecerit
disjecimus disjecerāmus disjecerimus
disjecistis disjeceratis disjeceritis
disjecērunt (disjecēre) disjecerant disjecerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
disiciam disicerem
disiciās disicerēs
disiciat disiceret
disiciāmus disicerēmus
disiciātis disicerētis
disiciant disicerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
disjecerim disjecissem
disjecerīs disjecissēs
disjecerit disjecisset
disjecerīmus disjecissēmus
disjecerītis disjecissētis
disjecerint disjecissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
disicior disicēbar disiciar
disiceris (disicere) disicēbāris (disicēbāre) disiciēris (disiciēre)
disicitur disicēbātur disiciētur
disicimur disicēbāmur disiciēmur
disiciminī disicēbāminī disiciēminī
disiciuntur disicēbantur disicientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
disjectus sum disjectus eram disjectus erō
disjectus es disjectus erās disjectus eris
disjectus est disjectus erat disjectus erit
disjecti sumus disjecti erāmus disjecti erimus
disjecti estis disjecti erātis disjecti eritis
disjecti sunt disjecti erant disjecti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
disiciar disicerer
disiciāris (disiciāre) disicerēris (disicerēre)
disiciātur disicerētur
disiciāmur disicerēmur
disiciāminī disicerēminī
disiciantur disicerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
disjectus sim disjectus essem
disjectus sīs disjectus essēs
disjectus sit disjectus esset
disjecti sīmus disjecti essēmus
disjecti sītis disjecti essētis
disjecti sint disjecti essent