Aller au contenu

Conjugaison:latin/fulmino

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de fulminō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
fulmināre fulminavisse fulminatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
fulminārī fulminatus, -a, -um esse fulminatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
fulminatum, fulminatū

Participe présent actif
fulminans, -antis
Participe futur actif
fulminatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
fulminatus, -a, -um
Adjectif verbal
fulminandus, -a, -um

  Nominatif : fulmināre
Accusatif : fulmināre
Accusatif avec prép. : fulminandum
Génitif : fulminandī
Datif : fulminandō
Ablatif : fulminandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
fulminā
fulmināte

Futur
2PS : fulminātō
3PS : fulminātō
2PP : fulminātōte
3PP : fulminantō

  Présent
fulmināre
fulmināminī

Futur
2PS : fulminātor
3PS : fulminātor
2PP : -
3PP : fulminantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
fulminō fulminābam fulminābō
fulminās fulminābās fulminābis
fulmināt fulminābat fulminābit
fulmināmus fulminābāmus fulminābimus
fulminātis fulminābātis fulminābitis
fulminant fulminābant fulminābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
fulminavī fulminaveram fulminaverō
fulminavistī fulminaverās fulminaveris
fulminavit fulminaverat fulminaverit
fulminavimus fulminaverāmus fulminaverimus
fulminavistis fulminaveratis fulminaveritis
fulminavērunt (fulminavēre) fulminaverant fulminaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
fulminem fulminārem
fulminēs fulminārēs
fulminet fulmināret
fulminēmus fulminārēmus
fulminētis fulminārētis
fulminent fulminārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
fulminaverim fulminavissem
fulminaverīs fulminavissēs
fulminaverit fulminavisset
fulminaverīmus fulminavissēmus
fulminaverītis fulminavissētis
fulminaverint fulminavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
fulminor fulminabar fulminābor
fulmināris (fulmināre) fulminabāris (fulminabāre) fulmināberis (fulminābere)
fulminātur fulminabātur fulminābitur
fulmināmur fulminabāmur fulminābimur
fulmināminī fulminabāminī fulminābiminī
fulmināntur fulminabantur fulminābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
fulminatus sum fulminatus eram fulminatus erō
fulminatus es fulminatus erās fulminatus eris
fulminatus est fulminatus erat fulminatus erit
fulminati sumus fulminati erāmus fulminati erimus
fulminati estis fulminati erātis fulminati eritis
fulminati sunt fulminati erant fulminati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
fulminer fulminārer
fulminēris (fulminēre) fulminārēris (fulminārēre)
fulminētur fulminārētur
fulminēmur fulminārēmur
fulminēminī fulminārēminī
fulminentur fulminārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
fulminatus sim fulminatus essem
fulminatus sīs fulminatus essēs
fulminatus sit fulminatus esset
fulminati sīmus fulminati essēmus
fulminati sītis fulminati essētis
fulminati sint fulminati essent