Conjugaison:latin/geniculo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de geniculō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
geniculāre geniculavisse geniculatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
geniculārī geniculatus, -a, -um esse geniculatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
geniculatum, geniculatū

Participe présent actif
geniculans, -antis
Participe futur actif
geniculatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
geniculatus, -a, -um
Adjectif verbal
geniculandus, -a, -um

  Nominatif : geniculāre
Accusatif : geniculāre
Accusatif avec prép. : geniculandum
Génitif : geniculandī
Datif : geniculandō
Ablatif : geniculandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
geniculā
geniculāte

Futur
2PS : geniculātō
3PS : geniculātō
2PP : geniculātōte
3PP : geniculantō

  Présent
geniculāre
geniculāminī

Futur
2PS : geniculātor
3PS : geniculātor
2PP : -
3PP : geniculantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
geniculō geniculābam geniculābō
geniculās geniculābās geniculābis
geniculāt geniculābat geniculābit
geniculāmus geniculābāmus geniculābimus
geniculātis geniculābātis geniculābitis
geniculant geniculābant geniculābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
geniculavī geniculaveram geniculaverō
geniculavistī geniculaverās geniculaveris
geniculavit geniculaverat geniculaverit
geniculavimus geniculaverāmus geniculaverimus
geniculavistis geniculaveratis geniculaveritis
geniculavērunt (geniculavēre) geniculaverant geniculaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
geniculem geniculārem
geniculēs geniculārēs
geniculet geniculāret
geniculēmus geniculārēmus
geniculētis geniculārētis
geniculent geniculārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
geniculaverim geniculavissem
geniculaverīs geniculavissēs
geniculaverit geniculavisset
geniculaverīmus geniculavissēmus
geniculaverītis geniculavissētis
geniculaverint geniculavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
geniculor geniculabar geniculābor
geniculāris (geniculāre) geniculabāris (geniculabāre) geniculāberis (geniculābere)
geniculātur geniculabātur geniculābitur
geniculāmur geniculabāmur geniculābimur
geniculāminī geniculabāminī geniculābiminī
geniculāntur geniculabantur geniculābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
geniculatus sum geniculatus eram geniculatus erō
geniculatus es geniculatus erās geniculatus eris
geniculatus est geniculatus erat geniculatus erit
geniculati sumus geniculati erāmus geniculati erimus
geniculati estis geniculati erātis geniculati eritis
geniculati sunt geniculati erant geniculati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
geniculer geniculārer
geniculēris (geniculēre) geniculārēris (geniculārēre)
geniculētur geniculārētur
geniculēmur geniculārēmur
geniculēminī geniculārēminī
geniculentur geniculārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
geniculatus sim geniculatus essem
geniculatus sīs geniculatus essēs
geniculatus sit geniculatus esset
geniculati sīmus geniculati essēmus
geniculati sītis geniculati essētis
geniculati sint geniculati essent