Conjugaison:latin/indico

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Conjugaison de indicō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
indicāre indicavisse indicatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
indicārī indicatus, -a, -um esse indicatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
indicatum, indicatū

Participe présent actif
indicans, -antis
Participe futur actif
indicatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
indicatus, -a, -um
Adjectif verbal
indicandus, -a, -um

  Nominatif : indicāre
Accusatif : indicāre
Accusatif avec prép. : indicandum
Génitif : indicandī
Datif : indicandō
Ablatif : indicandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
indicā
indicāte

Futur
2PS : indicātō
3PS : indicātō
2PP : indicātōte
3PP : indicantō

  Présent
indicāre
indicāminī

Futur
2PS : indicātor
3PS : indicātor
2PP : -
3PP : indicantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
indicō indicābam indicābō
indicās indicābās indicābis
indicāt indicābat indicābit
indicāmus indicābāmus indicābimus
indicātis indicābātis indicābitis
indicant indicābant indicābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
indicavī indicaveram indicaverō
indicavistī indicaverās indicaveris
indicavit indicaverat indicaverit
indicavimus indicaverāmus indicaverimus
indicavistis indicaveratis indicaveritis
indicavērunt (indicavēre) indicaverant indicaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
indicem indicārem
indicēs indicārēs
indicet indicāret
indicēmus indicārēmus
indicētis indicārētis
indicent indicārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
indicaverim indicavissem
indicaverīs indicavissēs
indicaverit indicavisset
indicaverīmus indicavissēmus
indicaverītis indicavissētis
indicaverint indicavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
indicor indicabar indicābor
indicāris (indicāre) indicabāris (indicabāre) indicāberis (indicābere)
indicātur indicabātur indicābitur
indicāmur indicabāmur indicābimur
indicāminī indicabāminī indicābiminī
indicāntur indicabantur indicābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
indicatus sum indicatus eram indicatus erō
indicatus es indicatus erās indicatus eris
indicatus est indicatus erat indicatus erit
indicati sumus indicati erāmus indicati erimus
indicati estis indicati erātis indicati eritis
indicati sunt indicati erant indicati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
indicer indicārer
indicēris (indicēre) indicārēris (indicārēre)
indicētur indicārētur
indicēmur indicārēmur
indicēminī indicārēminī
indicentur indicārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
indicatus sim indicatus essem
indicatus sīs indicatus essēs
indicatus sit indicatus esset
indicati sīmus indicati essēmus
indicati sītis indicati essētis
indicati sint indicati essent

Conjugaison de indicō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
indicere indixisse indictūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
indicī indictus, -a, -um esse indictum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
indictum, indictū

Participe présent actif
indicens, -entis
Participe futur actif
indictūrus, -a, -um
Participe parfait passif
indictus, -a, -um
Adjectif verbal
indicendus, -a, -um

  Nominatif : indicere
Accusatif : indicere
Accusatif avec prép. : indicendum
Génitif : indicendī
Datif : indicendō
Ablatif : indicendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
indic
indicite

Futur
2PS : indicitō
3PS : indicitō
2PP : indicitōte
3PP : indicuntō

  Présent
indicere
indiciminī

Futur
2PS : indicitor
3PS : indicitor
2PP : -
3PP : indicuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
indicō indicēbam indicam
indicis indicēbās indicēs
indicit indicēbat indicet
indicimus indicēbāmus indicēmus
indicitis indicēbātis indicētis
indicunt indicēbant indicent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
indixī indixeram indixerō
indixistī indixerās indixeris
indixit indixerat indixerit
indiximus indixerāmus indixerimus
indixistis indixeratis indixeritis
indixērunt (indixēre) indixerant indixerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
indicam indicerem
indicās indicerēs
indicat indiceret
indicāmus indicerēmus
indicātis indicerētis
indicant indicerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
indixerim indixissem
indixerīs indixissēs
indixerit indixisset
indixerīmus indixissēmus
indixerītis indixissētis
indixerint indixissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
indicor indicēbar indicar
indiceris (indicere) indicēbāris (indicēbāre) indicēris (indicēre)
indicitur indicēbātur indicētur
indicimur indicēbāmur indicēmur
indiciminī indicēbāminī indicēminī
indicuntur indicēbantur indicentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
indictus sum indictus eram indictus erō
indictus es indictus erās indictus eris
indictus est indictus erat indictus erit
indicti sumus indicti erāmus indicti erimus
indicti estis indicti erātis indicti eritis
indicti sunt indicti erant indicti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
indicar indicerer
indicāris (indicāre) indicerēris (indicerēre)
indicātur indicerētur
indicāmur indicerēmur
indicāminī indicerēminī
indicantur indicerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
indictus sim indictus essem
indictus sīs indictus essēs
indictus sit indictus esset
indicti sīmus indicti essēmus
indicti sītis indicti essētis
indicti sint indicti essent