Conjugaison:latin/inhibeo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de inhibeō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
inhibēre inhibuisse inhibitūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
inhibērī inhibitus, -a, -um esse inhibitum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
inhibitum, inhibitū

Participe présent actif
inhibens, -entis
Participe futur actif
inhibitūrus, -a, -um
Participe parfait passif
inhibitus, -a, -um
Adjectif verbal
inhibendus, -a, -um

  Nominatif : inhibēre
Accusatif : inhibēre
Accusatif avec prép. : inhibendum
Génitif : inhibendī
Datif : inhibendō
Ablatif : inhibendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
inhibē
inhibēte

Futur
2PS : inhibētō
3PS : inhibētō
2PP : inhibētōte
3PP : inhibentō

  Présent
inhibēre
inhibēminī

Futur
2PS : inhibētor
3PS : inhibētor
2PP : -
3PP : inhibentor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
inhibeō inhibēbam inhibēbō
inhibēs inhibēbās inhibēbis
inhibēt inhibēbat inhibēbit
inhibēmus inhibēbāmus inhibēbimus
inhibētis inhibēbātis inhibēbitis
inhibent inhibēbant inhibēbunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
inhibuī inhibueram inhibuerō
inhibuistī inhibuerās inhibueris
inhibuit inhibuerat inhibuerit
inhibuimus inhibuerāmus inhibuerimus
inhibuistis inhibueratis inhibueritis
inhibuērunt (inhibuēre) inhibuerant inhibuerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
inhibeam inhibērem
inhibeās inhibērēs
inhibeat inhibēret
inhibeāmus inhibērēmus
inhibeātis inhibērētis
inhibeant inhibērent
 
Parfait   Plus-que-parfait
inhibuerim inhibuissem
inhibuerīs inhibuissēs
inhibuerit inhibuisset
inhibuerīmus inhibuissēmus
inhibuerītis inhibuissētis
inhibuerint inhibuissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
inhibeor inhibēbar inhibēbor
inhibēris (inhibēre) inhibēbāris (inhibēbāre) inhibēberis (inhibēbere)
inhibētur inhibēbātur inhibēbitur
inhibēmur inhibēbāmur inhibēbimur
inhibēminī inhibēbāminī inhibēbiminī
inhibentur inhibēbantur inhibēbuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
inhibitus sum inhibitus eram inhibitus erō
inhibitus es inhibitus erās inhibitus eris
inhibitus est inhibitus erat inhibitus erit
inhibiti sumus inhibiti erāmus inhibiti erimus
inhibiti estis inhibiti erātis inhibiti eritis
inhibiti sunt inhibiti erant inhibiti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
inhibear inhibērer
inhibeāris (inhibeāre) inhibērēris (inhibērēre)
inhibeātur inhibērētur
inhibeāmur inhibērēmur
inhibeāminī inhibērēminī
inhibeantur inhibērentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
inhibitus sim inhibitus essem
inhibitus sīs inhibitus essēs
inhibitus sit inhibitus esset
inhibiti sīmus inhibiti essēmus
inhibiti sītis inhibiti essētis
inhibiti sint inhibiti essent