Conjugaison:latin/merito

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de meritō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
meritāre meritavisse meritatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
meritārī meritatus, -a, -um esse meritatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
meritatum, meritatū

Participe présent actif
meritans, -antis
Participe futur actif
meritatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
meritatus, -a, -um
Adjectif verbal
meritandus, -a, -um

  Nominatif : meritāre
Accusatif : meritāre
Accusatif avec prép. : meritandum
Génitif : meritandī
Datif : meritandō
Ablatif : meritandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
meritā
meritāte

Futur
2PS : meritātō
3PS : meritātō
2PP : meritātōte
3PP : meritantō

  Présent
meritāre
meritāminī

Futur
2PS : meritātor
3PS : meritātor
2PP : -
3PP : meritantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
meritō meritābam meritābō
meritās meritābās meritābis
meritāt meritābat meritābit
meritāmus meritābāmus meritābimus
meritātis meritābātis meritābitis
meritant meritābant meritābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
meritavī meritaveram meritaverō
meritavistī meritaverās meritaveris
meritavit meritaverat meritaverit
meritavimus meritaverāmus meritaverimus
meritavistis meritaveratis meritaveritis
meritavērunt (meritavēre) meritaverant meritaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
meritem meritārem
meritēs meritārēs
meritet meritāret
meritēmus meritārēmus
meritētis meritārētis
meritent meritārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
meritaverim meritavissem
meritaverīs meritavissēs
meritaverit meritavisset
meritaverīmus meritavissēmus
meritaverītis meritavissētis
meritaverint meritavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
meritor meritabar meritābor
meritāris (meritāre) meritabāris (meritabāre) meritāberis (meritābere)
meritātur meritabātur meritābitur
meritāmur meritabāmur meritābimur
meritāminī meritabāminī meritābiminī
meritāntur meritabantur meritābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
meritatus sum meritatus eram meritatus erō
meritatus es meritatus erās meritatus eris
meritatus est meritatus erat meritatus erit
meritati sumus meritati erāmus meritati erimus
meritati estis meritati erātis meritati eritis
meritati sunt meritati erant meritati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
meriter meritārer
meritēris (meritēre) meritārēris (meritārēre)
meritētur meritārētur
meritēmur meritārēmur
meritēminī meritārēminī
meritentur meritārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
meritatus sim meritatus essem
meritatus sīs meritatus essēs
meritatus sit meritatus esset
meritati sīmus meritati essēmus
meritati sītis meritati essētis
meritati sint meritati essent