Conjugaison:latin/ministro

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de ministrō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
ministrāre ministravisse ministratūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
ministrārī ministratus, -a, -um esse ministratum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
ministratum, ministratū

Participe présent actif
ministrans, -antis
Participe futur actif
ministratūrus, -a, -um
Participe parfait passif
ministratus, -a, -um
Adjectif verbal
ministrandus, -a, -um

  Nominatif : ministrāre
Accusatif : ministrāre
Accusatif avec prép. : ministrandum
Génitif : ministrandī
Datif : ministrandō
Ablatif : ministrandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
ministrā
ministrāte

Futur
2PS : ministrātō
3PS : ministrātō
2PP : ministrātōte
3PP : ministrantō

  Présent
ministrāre
ministrāminī

Futur
2PS : ministrātor
3PS : ministrātor
2PP : -
3PP : ministrantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
ministrō ministrābam ministrābō
ministrās ministrābās ministrābis
ministrāt ministrābat ministrābit
ministrāmus ministrābāmus ministrābimus
ministrātis ministrābātis ministrābitis
ministrant ministrābant ministrābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
ministravī ministraveram ministraverō
ministravistī ministraverās ministraveris
ministravit ministraverat ministraverit
ministravimus ministraverāmus ministraverimus
ministravistis ministraveratis ministraveritis
ministravērunt (ministravēre) ministraverant ministraverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
ministrem ministrārem
ministrēs ministrārēs
ministret ministrāret
ministrēmus ministrārēmus
ministrētis ministrārētis
ministrent ministrārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
ministraverim ministravissem
ministraverīs ministravissēs
ministraverit ministravisset
ministraverīmus ministravissēmus
ministraverītis ministravissētis
ministraverint ministravissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
ministror ministrabar ministrābor
ministrāris (ministrāre) ministrabāris (ministrabāre) ministrāberis (ministrābere)
ministrātur ministrabātur ministrābitur
ministrāmur ministrabāmur ministrābimur
ministrāminī ministrabāminī ministrābiminī
ministrāntur ministrabantur ministrābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
ministratus sum ministratus eram ministratus erō
ministratus es ministratus erās ministratus eris
ministratus est ministratus erat ministratus erit
ministrati sumus ministrati erāmus ministrati erimus
ministrati estis ministrati erātis ministrati eritis
ministrati sunt ministrati erant ministrati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
ministrer ministrārer
ministrēris (ministrēre) ministrārēris (ministrārēre)
ministrētur ministrārētur
ministrēmur ministrārēmur
ministrēminī ministrārēminī
ministrentur ministrārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
ministratus sim ministratus essem
ministratus sīs ministratus essēs
ministratus sit ministratus esset
ministrati sīmus ministrati essēmus
ministrati sītis ministrati essētis
ministrati sint ministrati essent