Conjugaison:latin/praevenio

Conjugaison de praeveniō

INFINITIF
Présent actif		Parfait actif		Futur actif
praevenīre		praevēnisse (praevenisse)		praeventūrus, -a, -um esse
Présent passif		Parfait passif		Futur passif
praevenīrī		praeventus, -a, -um esse		praeventum īrī

PARTICIPE / GÉRONDIF
Participe			Gérondif
	SUPIN praeventum, praeventū Participe présent actif praeveniens, -entis Participe futur actif praeventūrus, -a, -um Participe parfait passif praeventus, -a, -um Adjectif verbal praeveniendus, -a, -um			Nominatif : praevenīre Accusatif : praevenīre Accusatif avec prép. : praeveniendum Génitif : praeveniendī Datif : praeveniendō Ablatif : praeveniendō

IMPÉRATIF
Actif			Passif
	Présent praevenī praevenīte Futur 2PS : praevenītō 3PS : praevenītō 2PP : praevenītōte 3PP : praeveniuntō			Présent praevenīre praevenīminī Futur 2PS : praevenītor 3PS : praevenītor 2PP : - 3PP : praeveniuntor

INDICATIF ACTIF
Présent		Imparfait		Futur
praeveniō		praeveniēbam		praeveniam
praevenīs		praeveniēbās		praeveniēs
praevenīt		praeveniēbat		praeveniet
praevenīmus		praeveniēbāmus		praeveniēmus
praevenītis		praeveniēbātis		praeveniētis
praeveniunt		praeveniēbant		praevenient
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
praevēnī		praevēneram (praevenieram)		praevēnerō (praevenierō)
praevēnistī (praevenisti)		praevēnerās (praevenierās)		praevēneris (praevenieris)
praevēnit		praevēnerat (praevenierat)		praevēnerit (praevenierit)
praevēnimus		praevēnerāmus (praevenierāmus)		praevēnerimus (praevenierimus)
praevēnistis (praevenistis)		praevēneratis (praevenierātis)		praevēneritis (praevenieritis)
praevēnērunt (praevēnēre) (praevenierunt)		praevēnerant (praevenierant)		praevēnerint (praevenierint)

SUBJONCTIF ACTIF
Présent		Imparfait
praeveniam		praevenīrem
praeveniās		praevenīrēs
praeveniat		praevenīret
praeveniāmus		praevenīrēmus
praeveniātis		praevenīrētis
praeveniant		praevenīrent
Parfait		Plus-que-parfait
praevēnerim (praevenierim)		praevēnissem (praevenissem)
praevēnerīs (praevenierīs)		praevēnissēs (praevenissēs)
praevēnerit (praevenierit)		praevēnisset (praevenisset)
praevēnerīmus (praevenierīmus)		praevēnissēmus (praevenissēmus)
praevēnerītis (praevenierītis)		praevēnissētis (praevenissētis)
praevēnerint (praevenierint)		praevēnissent (praevenissent)

INDICATIF PASSIF
Présent		Imparfait		Futur
praevenior		praevenēbar		praeveniar
praevenīris (praevenīre)		praevenēbāris (praevenēbāre)		praeveniēris (praeveniēre)
praevenītur		praevenēbātur		praeveniētur
praevenīmur		praevenēbāmur		praeveniēmur
praevenīminī		praevenēbāminī		praeveniēminī
praeveniuntur		praevenēbantur		praevenientur
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
praeventus sum		praeventus eram		praeventus erō
praeventus es		praeventus erās		praeventus eris
praeventus est		praeventus erat		praeventus erit
praeventi sumus		praeventi erāmus		praeventi erimus
praeventi estis		praeventi erātis		praeventi eritis
praeventi sunt		praeventi erant		praeventi erunt

SUBJONCTIF PASSIF
Présent		Imparfait
praeveniar		praevenīrer
praeveniāris (praeveniāre)		praevenīrēris (praevenīrēre)
praeveniātur		praevenīrētur
praeveniāmur		praevenīrēmur
praeveniāminī		praevenīrēminī
praeveniantur		praevenīrentur
Parfait		Plus-que-parfait
praeventus sim		praeventus essem
praeventus sīs		praeventus essēs
praeventus sit		praeventus esset
praeventi sīmus		praeventi essēmus
praeventi sītis		praeventi essētis
praeventi sint		praeventi essent