Conjugaison:latin/procumbo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de procumbō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
procumbere procubuisse procubitūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
- - -
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
procubitum, procubitū

Participe présent actif
procumbens, -entis
Participe futur actif
procubitūrus, -a, -um
Participe parfait passif
-
Adjectif verbal
procumbendus, -a, -um

  Nominatif : procumbere
Accusatif : procumbere
Accusatif avec prép. : procumbendum
Génitif : procumbendī
Datif : procumbendō
Ablatif : procumbendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
procumbe
procumbite

Futur
2PS : procumbitō
3PS : procumbitō
2PP : procumbitōte
3PP : procumbuntō

  -
INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
procumbō procumbēbam procumbam
procumbis procumbēbās procumbēs
procumbit procumbēbat procumbet
procumbimus procumbēbāmus procumbēmus
procumbitis procumbēbātis procumbētis
procumbunt procumbēbant procumbent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
procubuī procubueram procubuerō
procubuistī procubuerās procubueris
procubuit procubuerat procubuerit
procubuimus procubuerāmus procubuerimus
procubuistis procubueratis procubueritis
procubuērunt (procubuēre) procubuerant procubuerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
procumbam procumberem
procumbās procumberēs
procumbat procumberet
procumbāmus procumberēmus
procumbātis procumberētis
procumbant procumberent
 
Parfait   Plus-que-parfait
procubuerim procubuissem
procubuerīs procubuissēs
procubuerit procubuisset
procubuerīmus procubuissēmus
procubuerītis procubuissētis
procubuerint procubuissent