Conjugaison:latin/resisto

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de resistō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
resistere restitisse -
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
- - -
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
-

Participe présent actif
resistens, -entis
Participe futur actif
-
Participe parfait passif
-
Adjectif verbal
resistendus, -a, -um

  Nominatif : resistere
Accusatif : resistere
Accusatif avec prép. : resistendum
Génitif : resistendī
Datif : resistendō
Ablatif : resistendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
resiste
resistite

Futur
2PS : resistitō
3PS : resistitō
2PP : resistitōte
3PP : resistuntō

  -
INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
resistō resistēbam resistam
resistis resistēbās resistēs
resistit resistēbat resistet
resistimus resistēbāmus resistēmus
resistitis resistēbātis resistētis
resistunt resistēbant resistent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
restitī restiteram restiterō
restitistī restiterās restiteris
restitit restiterat restiterit
restitimus restiterāmus restiterimus
restitistis restiteratis restiteritis
restitērunt (restitēre) restiterant restiterint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
resistam resisterem
resistās resisterēs
resistat resisteret
resistāmus resisterēmus
resistātis resisterētis
resistant resisterent
 
Parfait   Plus-que-parfait
restiterim restitissem
restiterīs restitissēs
restiterit restitisset
restiterīmus restitissēmus
restiterītis restitissētis
restiterint restitissent