Conjugaison:roumain/impune

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
conjugaison de a impune
infinitif a impune
infinitif passé a fi impus
participe passé impus
participe présent impunând
singulier pluriel
1re personne
(eu)
2e personne
(tu)
3e personne
(el/ea/el)
1re personne
(noi)
2e personne
(voi)
3e personne
(ei/ele/ele)
indicatif présent impun impui impune impunem impuneți impun
passé simple impusei impuseși impuse impuserăm impuserăți impuseră
imparfait impuneam impuneai impunea impuneam impuneați impuneau
plus-que-parfait impusesem impuseseși impusese impuseserăm impuseserăți impuseseră
passé composé am impus ai impus a impus am impus ați impus au impus
futur populaire o să impun o să impui o să impună o să impunem o să impuneți o să impună
futur littéraire voi impune vei impune va impune vom impune veți impune vor impune
futur antérieur voi fi impus vei fi impus va fi impus vom fi impus veți fi impus vor fi impus
subjonctif présent impun impui impună impunem impuneți impună
passé să fi impus
présomptif présent oi impune oi impune o impune om impune oți impune or impune
présent progrésif oi fi impunând oi fi impunând o fi impunând om fi impunând oți fi impunând or fi impunând
passé oi fi impus oi fi impus o fi impus om fi impus oți fi impus or fi impus
conditionnel présent impune ai impune ar impune am impune ați impune ar impune
passé aș fi impus ai fi impus ar fi impus am fi impus ați fi impus ar fi impus
impératif affirmatif impune impuneți
négatif nu impune nu impuneți