asotus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du grec ancien ἄσωτος, asôtos.
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | asotus | asotī |
Vocatif | asote | asotī |
Accusatif | asotum | asotōs |
Génitif | asotī | asotōrum |
Datif | asotō | asotīs |
Ablatif | asotō | asotīs |
asotus \Prononciation ?\ masculin
- Libertin, débauché.
- atqui reperiemus asotos primum ita non religiosos, ut edint de patella, deinde ita mortem non timentes, ut illud in ore habeant ex Hymnide: 'Mihi sex menses satis sunt vitae, septimum Orco spondeo'. — (Cicéron, De finibus bonorum et malorum, II)
- Et parmi vos voluptueux, combien n'en trouverons-nous pas d'assez peu superstitieux pour manger ce qu'on offre dans les plats à l'autel, et craignant si peu la mort qu'ils ont à toute heure dans la bouche cet endroit d'Hymnis : Donnez-moi six mois de plaisir, Je donne à Platon le septième. — (traduction)
- atqui reperiemus asotos primum ita non religiosos, ut edint de patella, deinde ita mortem non timentes, ut illud in ore habeant ex Hymnide: 'Mihi sex menses satis sunt vitae, septimum Orco spondeo'. — (Cicéron, De finibus bonorum et malorum, II)
Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- « asotus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 172)