circenses
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Pluriel |
---|---|
Nominatif | circensēs |
Vocatif | circensēs |
Accusatif | circensēs |
Génitif | circensiŭm |
Datif | circensĭbŭs |
Ablatif | circensĭbŭs |
circenses \Prononciation ?\ masculin
- Jeux du cirque.
- Sed quid turba Remi ? sequitur fortunam, ut semper, et odit damnatos. […] Iam pridem, ex quo suffragia nulli uendimus, effudit curas ; nam qui dabat olim imperium, fasces, legiones, omnia, nunc se continet atque duas tantum res anxius optat, panem et circenses. — (Juvénal, Satires, 10, 73…81.)
- Mais que fait donc le peuple issu de Rémus ? Il adhère au succès, comme toujours, et il maudit ceux qui ont perdu la partie. […] Depuis qu’il n’y a plus de suffrages à vendre, il se désintéresse de tout ; lui qui jadis disposa du commandement, des faisceaux, des légions enfin de tout, il n’a plus d’ambitions ; il n’éprouve plus qu’un double désir passionné : « Du pain et des jeux ». — (Henri Clouard, Juvénal et Perse, Garnier, Paris, 1934)
- Sed quid turba Remi ? sequitur fortunam, ut semper, et odit damnatos. […] Iam pridem, ex quo suffragia nulli uendimus, effudit curas ; nam qui dabat olim imperium, fasces, legiones, omnia, nunc se continet atque duas tantum res anxius optat, panem et circenses. — (Juvénal, Satires, 10, 73…81.)
Références[modifier le wikicode]
- « circenses », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage