Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
| Voir la conjugaison du verbe clamar
|
| Indicatif
|
Présent
|
(yo) clamáis
|
| (tú) clamáis
|
| (vos) clamáis
|
| (él/ella/usted) clamáis
|
| (nosotros-as) clamáis
|
| (vosotros-as) clamáis
|
| (os) clamáis
|
| (ellos-as/ustedes) clamáis
|
| Imparfait
|
(yo) clamáis
|
| (tú) clamáis
|
| (vos) clamáis
|
| (él/ella/usted) clamáis
|
| (nosotros-as) clamáis
|
| (vosotros-as) clamáis
|
| (os) clamáis
|
| (ellos-as/ustedes) clamáis
|
| Passé simple
|
(yo) clamáis
|
| (tú) clamáis
|
| (vos) clamáis
|
| (él/ella/usted) clamáis
|
| (nosotros-as) clamáis
|
| (vosotros-as) clamáis
|
| (os) clamáis
|
| (ellos-as/ustedes) clamáis
|
| Futur simple
|
(yo) clamáis
|
| (tú) clamáis
|
| (vos) clamáis
|
| (él/ella/usted) clamáis
|
| (nosotros-as) clamáis
|
| (vosotros-as) clamáis
|
| (os) clamáis
|
| (ellos-as/ustedes) clamáis
|
clamáis \klaˈmais\
- Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de clamar.
