Carantonus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier
Nominatif Carantonus
Vocatif Carantone
Accusatif Carantonum
Génitif Carantonī
Datif Carantonō
Ablatif Carantonō

Carantonus \Prononciation ?\ masculin

  1. Charente.
    • non tibi se Liger anteferet, non Axona praeceps,
      Matrona non, Gallis Belgisque intersita finis,
      Santonico refluus non ipse Carantonus aestu.
      — (Ausone, Mosella.)
    • Pictaviensis et Carantoni, Poitou-Charentes.

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • Carantonus sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références[modifier le wikicode]

  • « Carantonus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 264)