Conjugaison:latin/conspicio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de conspiciō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
conspicĕre conspexisse conspectūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
conspicī conspectus, -a, -um esse conspectum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
conspectum, conspectū

Participe présent actif
conspiciens, -entis
Participe futur actif
conspectūrus, -a, -um
Participe parfait passif
conspectus, -a, -um
Adjectif verbal
conspiciendus, -a, -um

  Nominatif : conspicĕre
Accusatif : conspicĕre
Accusatif avec prép. : conspiciendum
Génitif : conspiciendī
Datif : conspiciendō
Ablatif : conspiciendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
conspice
conspicite

Futur
2PS : conspicitō
3PS : conspicitō
2PP : conspicitōte
3PP : conspiciuntō

  Présent
conspicĕre
conspiciminī

Futur
2PS : conspicitor
3PS : conspicitor
2PP : -
3PP : conspiciuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
conspiciō conspiciēbam conspiciam
conspicīs conspiciēbās conspiciēs
conspicīt conspiciēbat conspiciet
conspicīmus conspiciēbāmus conspiciēmus
conspicītis conspiciēbātis conspiciētis
conspiciunt conspiciēbant conspicient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
conspexī conspexeram conspexerō
conspexistī conspexerās conspexeris
conspexit conspexerat conspexerit
conspeximus conspexerāmus conspexerimus
conspexistis conspexeratis conspexeritis
conspexērunt (conspexēre) conspexerant conspexerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
conspiciam conspicerem
conspiciās conspicerēs
conspiciat conspiceret
conspiciāmus conspicerēmus
conspiciātis conspicerētis
conspiciant conspicerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
conspexerim conspexissem
conspexerīs conspexissēs
conspexerit conspexisset
conspexerīmus conspexissēmus
conspexerītis conspexissētis
conspexerint conspexissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
conspicior conspicēbar conspiciar
conspiceris (conspicere) conspicēbāris (conspicēbāre) conspiciēris (conspiciēre)
conspicitur conspicēbātur conspiciētur
conspicimur conspicēbāmur conspiciēmur
conspiciminī conspicēbāminī conspiciēminī
conspiciuntur conspicēbantur conspicientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
conspectus sum conspectus eram conspectus erō
conspectus es conspectus erās conspectus eris
conspectus est conspectus erat conspectus erit
conspecti sumus conspecti erāmus conspecti erimus
conspecti estis conspecti erātis conspecti eritis
conspecti sunt conspecti erant conspecti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
conspiciar conspicerer
conspiciāris (conspiciāre) conspicerēris (conspicerēre)
conspiciātur conspicerētur
conspiciāmur conspicerēmur
conspiciāminī conspicerēminī
conspiciantur conspicerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
conspectus sim conspectus essem
conspectus sīs conspectus essēs
conspectus sit conspectus esset
conspecti sīmus conspecti essēmus
conspecti sītis conspecti essētis
conspecti sint conspecti essent