Conjugaison:latin/habituo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de habituō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
habituāre habituavisse habituatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
habituārī habituatus, -a, -um esse habituatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
habituatum, habituatū

Participe présent actif
habituans, -antis
Participe futur actif
habituatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
habituatus, -a, -um
Adjectif verbal
habituandus, -a, -um

  Nominatif : habituāre
Accusatif : habituāre
Accusatif avec prép. : habituandum
Génitif : habituandī
Datif : habituandō
Ablatif : habituandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
habituā
habituāte

Futur
2PS : habituātō
3PS : habituātō
2PP : habituātōte
3PP : habituantō

  Présent
habituāre
habituāminī

Futur
2PS : habituātor
3PS : habituātor
2PP : -
3PP : habituantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
habituō habituābam habituābō
habituās habituābās habituābis
habituāt habituābat habituābit
habituāmus habituābāmus habituābimus
habituātis habituābātis habituābitis
habituant habituābant habituābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
habituavī habituaveram habituaverō
habituavistī habituaverās habituaveris
habituavit habituaverat habituaverit
habituavimus habituaverāmus habituaverimus
habituavistis habituaveratis habituaveritis
habituavērunt (habituavēre) habituaverant habituaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
habituem habituārem
habituēs habituārēs
habituet habituāret
habituēmus habituārēmus
habituētis habituārētis
habituent habituārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
habituaverim habituavissem
habituaverīs habituavissēs
habituaverit habituavisset
habituaverīmus habituavissēmus
habituaverītis habituavissētis
habituaverint habituavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
habituor habituabar habituābor
habituāris (habituāre) habituabāris (habituabāre) habituāberis (habituābere)
habituātur habituabātur habituābitur
habituāmur habituabāmur habituābimur
habituāminī habituabāminī habituābiminī
habituāntur habituabantur habituābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
habituatus sum habituatus eram habituatus erō
habituatus es habituatus erās habituatus eris
habituatus est habituatus erat habituatus erit
habituati sumus habituati erāmus habituati erimus
habituati estis habituati erātis habituati eritis
habituati sunt habituati erant habituati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
habituer habituārer
habituēris (habituēre) habituārēris (habituārēre)
habituētur habituārētur
habituēmur habituārēmur
habituēminī habituārēminī
habituentur habituārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
habituatus sim habituatus essem
habituatus sīs habituatus essēs
habituatus sit habituatus esset
habituati sīmus habituati essēmus
habituati sītis habituati essētis
habituati sint habituati essent