Indibilis

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom propre [modifier le wikicode]

Cas Singulier
Nominatif Indibilis
Vocatif Indibilis
Accusatif Indibilem
Génitif Indibilis
Datif Indibilī
Ablatif Indibilĕ

Indibilis \Prononciation ?\ masculin

  1. Chef des Ilergètes.
    • Mandonius et Indibilis, quibus quia regnum sibi Hispaniae pulsis inde Carthaginiensibus destinarant animis nihil pro spe contigerat, concitatis popularibus--Lacetani autem erant--et iuuentute Celtiberorum excita agrum Suessetanum Sedetanumque sociorum populi Romani hostiliter depopulati sunt. — (Tite-Live, Ab Urbe Condita, XXVIII)
      Mandonius et Indibilis, qui, s’étant promis la royauté en Espagne quand les Carthaginois en seraient chassés, n’avaient obtenu du sort aucun bonheur conforme à leurs espérances, soulevant leurs compatriotes, les Lacetani, en même temps que la jeunesse celtibère, attaquèrent et ravagèrent le territoire des Suessetani et des Sedetani, alliés du peuple romain. — (traduction)

Références[modifier le wikicode]