Placia

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien Πλακία, Plakía.

Nom propre [modifier le wikicode]

Cas Singulier
Nominatif Placiă
Vocatif Placiă
Accusatif Placiăm
Génitif Placiae
Datif Placiae
Ablatif Placiā

Placia \pla.ki.a\ féminin

  1. (Géographie) Ville de la Sarmatie.
    • mox Heraclea Cherronesus, libertate a Romanis donatum; Megarice vocabatur antea, praecipui nitoris, in toto eo tractu custoditis Graeciae moribus, V passuum ambiente muro. inde Parthenium promunturium, Taurorum civitas Placia, Symbolum portus, promunturium Criu Metopon adverso Carambico Asiae promunturio, per medium Euxinum procurrens CLXX intervallo, quae maxime ratio Scythici arcus formam efficit. ab eo Taurorum portus multi et lacus. oppidum Theodosia a Criu Metopo CXXV p., a Cheroneso vero CLXV. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia, IV)
      puis Héraclée Chersonèse, à laquelle les Romains ont donné la liberté, appelée auparavant Mégarice, la ville la plus brillante de tous ces parages, conservant les mœurs grecques, et entourée d'un mur de 5.000 pas; de là, le cap Parthénium, la cité des Tauriens, Placie, le port des Symboles; le promontoire Criumetopon s'avançant au milieu du Pont-Euxin, en face de Carambis promontoire d'Asie, dans un espace de 170.000 pas, disposition qui contribue surtout à figurer l'arc scythique ; puis plusieurs ports et lacs des Tauriens, la ville de Théodosie à 135.000 pas de Criumetopon, à 145.000 de Cherronèse. — (traduction)

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]