Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe amonestar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) amonestaren
|
que (tú) amonestaren
|
que (vos) amonestaren
|
que (él/ella/usted) amonestaren
|
que (nosotros-as) amonestaren
|
que (vosotros-as) amonestaren
|
que (os) amonestaren
|
(ellos-as/ustedes) amonestaren
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) amonestaren
|
que (tú) amonestaren
|
que (vos) amonestaren
|
que (él/ella/usted) amonestaren
|
que (nosotros-as) amonestaren
|
que (vosotros-as) amonestaren
|
que (os) amonestaren
|
(ellos-as/ustedes) amonestaren
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) amonestaren
|
que (tú) amonestaren
|
que (vos) amonestaren
|
que (él/ella/usted) amonestaren
|
que (nosotros-as) amonestaren
|
que (vosotros-as) amonestaren
|
que (os) amonestaren
|
(ellos-as/ustedes) amonestaren
|
Futur
|
que (yo) amonestaren
|
que (tú) amonestaren
|
que (vos) amonestaren
|
que (él/ella/usted) amonestaren
|
que (nosotros-as) amonestaren
|
que (vosotros-as) amonestaren
|
que (os) amonestaren
|
(ellos-as/ustedes) amonestaren
|
amonestaren \a.mo.nesˈta.ɾen\
- Troisième personne du pluriel du futur du subjonctif de amonestar.