anoten

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe anotar
Subjonctif	Présent	que (yo) anoten
		que (tú) anoten
		que (vos) anoten
		que (él/ella/usted) anoten
		que (nosotros-as) anoten
		que (vosotros-as) anoten
		que (os) anoten
		(ellos-as/ustedes) anoten
	Imparfait (en -ra)	que (yo) anoten
		que (tú) anoten
		que (vos) anoten
		que (él/ella/usted) anoten
		que (nosotros-as) anoten
		que (vosotros-as) anoten
		que (os) anoten
		(ellos-as/ustedes) anoten
	Imparfait (en -se)	que (yo) anoten
		que (tú) anoten
		que (vos) anoten
		que (él/ella/usted) anoten
		que (nosotros-as) anoten
		que (vosotros-as) anoten
		que (os) anoten
		(ellos-as/ustedes) anoten
	Futur	que (yo) anoten
		que (tú) anoten
		que (vos) anoten
		que (él/ella/usted) anoten
		que (nosotros-as) anoten
		que (vosotros-as) anoten
		que (os) anoten
		(ellos-as/ustedes) anoten
Impératif	Présent	(tú) anoten
		(vos) anoten
		(usted) anoten
		(nosotros-as) anoten
		(vosotros-as) anoten
		(os) anoten
		(ustedes) anoten

anoten \aˈno.ten\

1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de anotar.
2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de anotar.

Prononciation

• Madrid : \aˈno.ten\
• Séville : \aˈno.teŋ\
• Mexico, Bogota : \aˈno.t(e)n\
• Santiago du Chili, Caracas : \aˈno.teŋ\
• Montevideo, Buenos Aires : \aˈno.ten\