anteceden

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Ancien occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin antecedens.

Nom commun [modifier le wikicode]

anteceden masculin

  1. Antécédent.

Références[modifier le wikicode]

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Espagnol[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe anteceder
Indicatif Présent (yo) anteceden
(tú) anteceden
(vos) anteceden
(él/ella/usted) anteceden
(nosotros-as) anteceden
(vosotros-as) anteceden
(os) anteceden
(ellos-as/ustedes) anteceden
Imparfait (yo) anteceden
(tú) anteceden
(vos) anteceden
(él/ella/usted) anteceden
(nosotros-as) anteceden
(vosotros-as) anteceden
(os) anteceden
(ellos-as/ustedes) anteceden
Passé simple (yo) anteceden
(tú) anteceden
(vos) anteceden
(él/ella/usted) anteceden
(nosotros-as) anteceden
(vosotros-as) anteceden
(os) anteceden
(ellos-as/ustedes) anteceden
Futur simple (yo) anteceden
(tú) anteceden
(vos) anteceden
(él/ella/usted) anteceden
(nosotros-as) anteceden
(vosotros-as) anteceden
(os) anteceden
(ellos-as/ustedes) anteceden

anteceden \an.teˈθe.ðen\

  1. Troisième personne du pluriel du présent de l’indicatif de anteceder.

Prononciation[modifier le wikicode]