cateia

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Gaulois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Apparenté au vieil irlandais caithid (« lancer, jeter »), irlandais caith (« jeter ») et au tchèque kotiti, kácet (« abattre »)[1][2].

Nom commun [modifier le wikicode]

cateia

  1. Projectile qui se comporte comme un boomerang.

Références[modifier le wikicode]

  • [1] Xavier Delamarre, Dictionnaire de la langue gauloise : une approche linguistique du vieux-celtique continental, préf. de Pierre-Yves Lambert, Errance, Paris, 2003, 2e édition, ISBN 2-87772-237-6 (ISSN 0982-2720), page 110
  • [2] Jean-Paul Savignac, Dictionnaire français-gaulois, La Différence, 2004, ISBN 978-2729115296, page 71

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du gaulois cateia que Pokorny apparente à quatio[1].

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif cateiă cateiae
Vocatif cateiă cateiae
Accusatif cateiăm cateiās
Génitif cateiae cateiārŭm
Datif cateiae cateiīs
Ablatif cateiā cateiīs

cateia \ka.ˈteː.i̯a\ féminin

  1. (Armement) Arme des Gaulois, antique boomerang.
    • Teutonico ritu torquere cateias. — (Virgile, En. 7, 741)
      lancer les catéias à la façon des Teutons.
    • Haec et cateia, quam Horatius caiam dicit. Est enim genus Gallici teli ex materia quam maxime lenta, quae iacta quidem non longe propter gravitatem evolat, sed quo pervenit, vi nimia perfringit; quod si ab artifice mittatur, rursum redit ad eum qui misit. — (Isidore de Séville, Etymologiarum libri)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Références[modifier le wikicode]

  1. Julius PokornyIndogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage