circumlaticius
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de circumlatus, avec le suffixe -icius.
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | circumlaticius | circumlaticiă | circumlaticium | circumlaticiī | circumlaticiae | circumlaticiă |
Vocatif | circumlaticie | circumlaticiă | circumlaticium | circumlaticiī | circumlaticiae | circumlaticiă |
Accusatif | circumlaticium | circumlaticiăm | circumlaticium | circumlaticiōs | circumlaticiās | circumlaticiă |
Génitif | circumlaticiī | circumlaticiae | circumlaticiī | circumlaticiōrŭm | circumlaticiārŭm | circumlaticiōrŭm |
Datif | circumlaticiō | circumlaticiae | circumlaticiō | circumlaticiīs | circumlaticiīs | circumlaticiīs |
Ablatif | circumlaticiō | circumlaticiā | circumlaticiō | circumlaticiīs | circumlaticiīs | circumlaticiīs |
circumlaticius \Prononciation ?\
- Portatif.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- « circumlaticius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « circumlaticius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage