diminutiu

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin deminutivus.

Adjectif [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Masculin diminutiu
\ðiminyˈtiw\
diminutius
\ðiminyˈtiws\
Féminin diminutiva
\ðiminyˈti.βo̞\
diminutivas
\ðiminyˈti.βo̞s\

diminutiu [ðiminyˈtiw] (graphie normalisée)

  1. Diminutif.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
diminutiu
\diminutiu\
diminutius
\ðiminyˈtiw\

diminutiu [ðiminyˈtiw] (graphie normalisée) masculin

  1. Diminutif.
    • "Enfanton" es un diminutiu.
      "Enfanton" est un diminutif.
    • "Enfantasson" es un diminutiu d'aumentatiu.
      "Enfantasson" est un diminutif d'augmentatif.
    • "Enfantonèl" es un diminutiu de diminutiu.
      "Enfantonèl" est un diminutif de diminutif.
    • "Enfantonelon" es un doble diminutiu de diminutiu.
      "Enfantonelon" est un double diminutif de diminutif.
    • "Enfantonelàs" es un aumentatiu de doble diminutiu.
      "Enfantonelàs" est un augmentatif d'un double diminutif.
    • "Enfantassonelon" es un triple diminutiu d'un aumentatiu.
      "Enfantassonelon" est un triple augmentatid f'un diminutid d'un augmentatif.

Antonymes[modifier le wikicode]

  1. aumentatiu.

Références[modifier le wikicode]