enmarañáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe enmarañar
Indicatif	Présent	(yo) enmarañáis
		(tú) enmarañáis
		(vos) enmarañáis
		(él/ella/usted) enmarañáis
		(nosotros-as) enmarañáis
		(vosotros-as) enmarañáis
		(os) enmarañáis
		(ellos-as/ustedes) enmarañáis
	Imparfait	(yo) enmarañáis
		(tú) enmarañáis
		(vos) enmarañáis
		(él/ella/usted) enmarañáis
		(nosotros-as) enmarañáis
		(vosotros-as) enmarañáis
		(os) enmarañáis
		(ellos-as/ustedes) enmarañáis
	Passé simple	(yo) enmarañáis
		(tú) enmarañáis
		(vos) enmarañáis
		(él/ella/usted) enmarañáis
		(nosotros-as) enmarañáis
		(vosotros-as) enmarañáis
		(os) enmarañáis
		(ellos-as/ustedes) enmarañáis
	Futur simple	(yo) enmarañáis
		(tú) enmarañáis
		(vos) enmarañáis
		(él/ella/usted) enmarañáis
		(nosotros-as) enmarañáis
		(vosotros-as) enmarañáis
		(os) enmarañáis
		(ellos-as/ustedes) enmarañáis

enmarañáis \en.ma.ɾaˈɲais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de enmarañar.

Prononciation

• Madrid : \en.ma.ɾaˈɲais\
• Séville : \eŋ.ma.ɾaˈɲaih\
• Mexico, Bogota : \en.ma.ɾaˈɲa(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \eŋ.ma.ɾaˈɲaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \en.ma.ɾaˈɲais\