escrudiñen

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe escrudiñar
Subjonctif	Présent	que (yo) escrudiñen
		que (tú) escrudiñen
		que (vos) escrudiñen
		que (él/ella/usted) escrudiñen
		que (nosotros-as) escrudiñen
		que (vosotros-as) escrudiñen
		que (os) escrudiñen
		(ellos-as/ustedes) escrudiñen
	Imparfait (en -ra)	que (yo) escrudiñen
		que (tú) escrudiñen
		que (vos) escrudiñen
		que (él/ella/usted) escrudiñen
		que (nosotros-as) escrudiñen
		que (vosotros-as) escrudiñen
		que (os) escrudiñen
		(ellos-as/ustedes) escrudiñen
	Imparfait (en -se)	que (yo) escrudiñen
		que (tú) escrudiñen
		que (vos) escrudiñen
		que (él/ella/usted) escrudiñen
		que (nosotros-as) escrudiñen
		que (vosotros-as) escrudiñen
		que (os) escrudiñen
		(ellos-as/ustedes) escrudiñen
	Futur	que (yo) escrudiñen
		que (tú) escrudiñen
		que (vos) escrudiñen
		que (él/ella/usted) escrudiñen
		que (nosotros-as) escrudiñen
		que (vosotros-as) escrudiñen
		que (os) escrudiñen
		(ellos-as/ustedes) escrudiñen
Impératif	Présent	(tú) escrudiñen
		(vos) escrudiñen
		(usted) escrudiñen
		(nosotros-as) escrudiñen
		(vosotros-as) escrudiñen
		(os) escrudiñen
		(ustedes) escrudiñen

escrudiñen \es.kɾuˈði.ɲen\

1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de escrudiñar.
2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de escrudiñar.

Prononciation

• Madrid : \es.kɾuˈði.ɲen\
• Séville : \eh.kɾuˈði.ɲeŋ\
• Mexico, Bogota : \es.k(ɾu)ˈdi.ɲen\
• Santiago du Chili, Caracas : \eh.kɾuˈði.ɲeŋ\
• Montevideo, Buenos Aires : \eh.kɾuˈði.ɲen\