hlučný

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Tchèque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de hluk, avec le suffixe -ný.

Adjectif [modifier le wikicode]

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

hlučný hlučná hlučné
vocatif

hlučný hlučná hlučné
accusatif

hlučného hlučný hlučnou hlučné
génitif

hlučného hlučné hlučného
locatif

hlučném hlučné hlučném
datif

hlučnému hlučné hlučnému
instrumental

hlučným hlučnou hlučným
pluriel nominatif

hluční hlučné hlučná
vocatif

hluční hlučné hlučná
accusatif

hlučné hlučná
génitif

hlučných
locatif

hlučných
datif

hlučným
instrumental

hlučnými

hlučný \Prononciation ?\ masculin

  1. Bruyant.
    • Příliš hlučná samota, Une Trop Bruyante Solitude, roman tchèque de Bohumil Hrabal, paru en 1976.

Quasi-synonymes[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]