inchoativus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de inchoatus, avec le suffixe -ivus.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif inchoativus inchoativă inchoativum inchoativī inchoativae inchoativă
Vocatif inchoative inchoativă inchoativum inchoativī inchoativae inchoativă
Accusatif inchoativum inchoativăm inchoativum inchoativōs inchoativās inchoativă
Génitif inchoativī inchoativae inchoativī inchoativōrŭm inchoativārŭm inchoativōrŭm
Datif inchoativō inchoativae inchoativō inchoativīs inchoativīs inchoativīs
Ablatif inchoativō inchoativā inchoativō inchoativīs inchoativīs inchoativīs

inchoativus \Prononciation ?\

  1. Inchoatif, de commencement.
    • inchoativum verbum.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • quam tamquam quoddam gloriae inchoativum accipimus
      qui commence comme une sorte de gloire que nous recevons — (Thomas d'Aquin 1225-1274, Commentaire de l’Épître aux hébreux)

Références[modifier le wikicode]