itinerarius

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de iter (« chemin »), avec le suffixe -arius.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif itinerarius itinerariă itinerarium itinerariī itinerariae itinerariă
Vocatif itinerarie itinerariă itinerarium itinerariī itinerariae itinerariă
Accusatif itinerarium itinerariăm itinerarium itinerariōs itinerariās itinerariă
Génitif itinerariī itinerariae itinerariī itinerariōrŭm itinerariārŭm itinerariōrŭm
Datif itinerariō itinerariae itinerariō itinerariīs itinerariīs itinerariīs
Ablatif itinerariō itinerariā itinerariō itinerariīs itinerariīs itinerariīs

itinerarius \Prononciation ?\

  1. De voyage, de chemin, de trajet.

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]