prodictator
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | prodictator | prodictatorēs |
Vocatif | prodictator | prodictatorēs |
Accusatif | prodictatorem | prodictatorēs |
Génitif | prodictatoris | prodictatorum |
Datif | prodictatorī | prodictatoribus |
Ablatif | prodictatorĕ | prodictatoribus |
prodictator \pʁɔ.dik.ˈta.tɔʁ\ masculin
- Prodictateur.
- Nec dictatorem populus creare poterat, quod numquam ante eam diem factum erat: prodictatorem populus creavit Q. Fabium Maximum, et magistrum equitum M. Minucium Rufum. — (Tite-Live, Histoire romaine, XXII, 8)
- comme d’ailleurs le peuple n’avait pas le droit de nommer un dictateur, chose qui n’avait jamais eu lieu jusqu’à ce jour, on créa prodictateur. (Q. Fabius Maxiraus, et M. Minucius Rufus maître de la cavalerie.
- Nec dictatorem populus creare poterat, quod numquam ante eam diem factum erat: prodictatorem populus creavit Q. Fabium Maximum, et magistrum equitum M. Minucium Rufum. — (Tite-Live, Histoire romaine, XXII, 8)
Références[modifier le wikicode]
- « prodictator », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage