wołacz

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De wołać (« appeler ») avec le suffix -acz.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif wołacz wołacze
Vocatif wołaczu wołacze
Accusatif wołacz wołacze
Génitif wołaczu wołaczy
Locatif wołaczu wołaczach
Datif wołaczowi wołaczom
Instrumental wołaczem wołaczami

wołacz \ˈvɔwaʧ̑\ masculin

  1. (Grammaire) Vocatif.
    • Wołaczem rzeczownika „Litwa” zaczyna się utwór „Pan Tadeusz”.
      Pan Tadeusz commence par le substantif « Lituanie » au vocatif.

Prononciation[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • wołacz sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)