wszeteczny

Polonais

Étymologie

De wsze (« tout ») et d’un radical qui est :

1. soit ciec (« couler ») - soit « dissolu, dissipé » ;
2. soit tknąć, tykać (« toucher »), apparenté au tchèque všetečný (« indiscret, curieux ») - soit « qui touche à tout ».

Adjectif

Nombre	Cas	Masculin animé	Masculin inanimé	Neutre	Féminin
Singulier	Nominatif	wszeteczny		wszeteczne	wszeteczna
	Vocatif
	Accusatif	wszetecznego	wszeteczny		wszeteczną
	Génitif	wszetecznego			wszetecznej
	Locatif	wszetecznym
	Datif	wszetecznemu
	Instrumental	wszetecznym			wszeteczną
Pluriel	Nominatif	wszeteczni	wszeteczne
	Vocatif
	Accusatif	wszetecznych
	Génitif	wszetecznych
	Locatif
	Datif	wszetecznym
	Instrumental	wszetecznymi

wszeteczny \fʃɛˈtɛʧ̑nɨ\

1. Dissolu, licencieux.
   • Nie unikał bowiem grzechu wszetecznego, zwłaszcza gwałcenia dziewic, więc był dotknięty chorobą raka. — (Anna Plenzler, Polska Głos Wielkopolski, 16/07/2004)
2. Indécent, obscène.

Synonymes

• bezwstydny (« sans honte, éhonté »)

Dérivés

• wszetecznie
• wszetecznik, wszetecznica
• wszeteczność

Prononciation

• Będzin (Pologne) : écouter « wszeteczny [Prononciation ?] »

Références

• Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : wszeteczny. (liste des auteurs et autrices)