zigzaguearen

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe zigzaguear
Subjonctif	Présent	que (yo) zigzaguearen
		que (tú) zigzaguearen
		que (vos) zigzaguearen
		que (él/ella/usted) zigzaguearen
		que (nosotros-as) zigzaguearen
		que (vosotros-as) zigzaguearen
		que (os) zigzaguearen
		(ellos-as/ustedes) zigzaguearen
	Imparfait (en -ra)	que (yo) zigzaguearen
		que (tú) zigzaguearen
		que (vos) zigzaguearen
		que (él/ella/usted) zigzaguearen
		que (nosotros-as) zigzaguearen
		que (vosotros-as) zigzaguearen
		que (os) zigzaguearen
		(ellos-as/ustedes) zigzaguearen
	Imparfait (en -se)	que (yo) zigzaguearen
		que (tú) zigzaguearen
		que (vos) zigzaguearen
		que (él/ella/usted) zigzaguearen
		que (nosotros-as) zigzaguearen
		que (vosotros-as) zigzaguearen
		que (os) zigzaguearen
		(ellos-as/ustedes) zigzaguearen
	Futur	que (yo) zigzaguearen
		que (tú) zigzaguearen
		que (vos) zigzaguearen
		que (él/ella/usted) zigzaguearen
		que (nosotros-as) zigzaguearen
		que (vosotros-as) zigzaguearen
		que (os) zigzaguearen
		(ellos-as/ustedes) zigzaguearen

zigzaguearen \θiɣ.θa.ɣeˈa.ɾen\

1. Troisième personne du pluriel du futur du subjonctif de zigzaguear.

Prononciation

• Madrid : \θiɣ.θa.ɣeˈa.ɾen\
• Séville : \θiɣ.θa.ɣeˈa.ɾeŋ\
• Mexico, Bogota : \siɡ.s(a).ɡeˈa.ɾen\
• Santiago du Chili, Caracas : \siɣ.sa.ɣeˈa.ɾeŋ\
• Montevideo, Buenos Aires : \siɣ.sa.ɣeˈa.ɾen\