πραπίς

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Apparenté au latin corpus.

Nom commun [modifier le wikicode]

πραπίς, prapís *\Prononciation ?\

  1. Esprit, intelligence.
    • φίλοις ἄνδρα μᾶλλον εὐεργέταν πραπίσιν — (Odyssée, 2.94)
    • ἀλλ᾽ οὔ σφιν ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν θεῶν πραπίδες — (Iliade, 8.30)

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  • William J. Slater, Lexicon to Pindar