οὔνομα
Grec ancien
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | τὸ | οὔνομα | τὰ | οὐνόματα | τὼ | οὐνόματε |
| Vocatif | οὔνομα | οὐνόματα | οὐνόματε | |||
| Accusatif | τὸ | οὔνομα | τὰ | οὐνόματα | τὼ | οὐνόματε |
| Génitif | τοῦ | οὐνόματος | τῶν | οὐνομάτων | τοῖν | οὐνομάτοιν |
| Datif | τῷ | οὐνόματι | τοῖς | οὐνόμασι(ν) | τοῖν | οὐνομάτοιν |
οὔνομα, oúnoma \ˈoː.no.ma\
- Forme homérique et ionienne de ὄνομα.