cunctus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 17 mai 2017 à 00:31 par Baltic Bot (discussion | contributions) (Retrait des liens interlangues qui sont maintenant gérés automatiquement par mw:Extension:Cognate.)

Latin

Étymologie

Forme contractée de conjunctus[1] (« uni »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif cunctus cunctă cunctum cunctī cunctae cunctă
Vocatif cuncte cunctă cunctum cunctī cunctae cunctă
Accusatif cunctum cunctăm cunctum cunctōs cunctās cunctă
Génitif cunctī cunctae cunctī cunctōrŭm cunctārŭm cunctōrŭm
Datif cunctō cunctae cunctō cunctīs cunctīs cunctīs
Ablatif cunctō cunctā cunctō cunctīs cunctīs cunctīs

cunctus \Prononciation ?\ masculin

  1. Tout, tout entier.
    • cuncta terrarum, Horace. C. 2
      tout l'univers.
    • postquam cuncta scelerum suorum pro egregiis accipi videt, Tacite. An. 14
      voyant tous ses crimes érigés en vertus.

Synonymes

Dérivés

Références

  • [1] « cunctus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
  • « cunctus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 454)