perpendiculatus
Latin
Étymologie
- De perpendiculum avec le suffixe -atus.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | perpendiculatus | perpendiculată | perpendiculatum | perpendiculatī | perpendiculatae | perpendiculată |
Vocatif | perpendiculate | perpendiculată | perpendiculatum | perpendiculatī | perpendiculatae | perpendiculată |
Accusatif | perpendiculatum | perpendiculatăm | perpendiculatum | perpendiculatōs | perpendiculatās | perpendiculată |
Génitif | perpendiculatī | perpendiculatae | perpendiculatī | perpendiculatōrŭm | perpendiculatārŭm | perpendiculatōrŭm |
Datif | perpendiculatō | perpendiculatae | perpendiculatō | perpendiculatīs | perpendiculatīs | perpendiculatīs |
Ablatif | perpendiculatō | perpendiculatā | perpendiculatō | perpendiculatīs | perpendiculatīs | perpendiculatīs |
perpendiculatus \Prononciation ?\
Références
- « perpendiculatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage