κατάκριμα
Grec ancien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | τὸ | ϰατάϰριμα | τὰ | ϰαταϰρίματα | τὼ | ϰαταϰρίματε |
| Vocatif | ϰατάϰριμα | ϰαταϰρίματα | ϰαταϰρίματε | |||
| Accusatif | τὸ | ϰατάϰριμα | τὰ | ϰαταϰρίματα | τὼ | ϰαταϰρίματε |
| Génitif | τοῦ | ϰαταϰρίματος | τῶν | ϰαταϰριμάτων | τοῖν | ϰαταϰριμάτοιν |
| Datif | τῷ | ϰαταϰρίματι | τοῖς | ϰαταϰρίμασι(ν) | τοῖν | ϰαταϰριμάτοιν |
κατάκριμα, katákrima neutre
- Sentence de condamnation.
Références[modifier le wikicode]
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952