φωστήρ

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De φῶς, phôs (« lumière »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif φωστήρ οἱ φωστῆρες τὼ φωστῆρε
Vocatif φωστήρ φωστῆρες φωστῆρε
Accusatif τὸν φωστῆρα τοὺς φωστῆρας τὼ φωστῆρε
Génitif τοῦ φωστῆρος τῶν φωστήρων τοῖν φωστήροιν
Datif τῷ φωστῆρι τοῖς φωστῆρσι(ν) τοῖν φωστήροιν

φωστήρ, phōstḗr masculin (Ancienne écriture : ϕωστήϱ)

  1. Ce qui brille, tel le Soleil ou les étoiles.
    • Καὶ εἶπεν ὁ Θεός Γενηθήτωσαν φωστῆρες ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ — (Livre de la Genèse, 1:14)
      Dieu dit ensuite : Que des luminaires soient dans le firmament du ciel.
  2. Splendeur, radiance.
    • φωστὴρ αὐτῆς ὅμοιος λίθῳ τιμιωτάτῳ — (L’Apocalypse, 21:11)
      Son éclat était semblable à celui d’une pierre très précieuse.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]