ἁλιεύς
:
Grec ancien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du verbe ἁλιεύω, halieúō (« pêcher »).
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ὁ | ἁλιεύς | οἱ | ἁλιεῖς | τὼ | ἁλιῆ |
Vocatif | ἁλιεῦ | ἁλιεῖς | ἁλιῆ | |||
Accusatif | τὸν | ἁλιέα | τοὺς | ἁλιέας | τὼ | ἁλιῆ |
Génitif | τοῦ | ἁλιέως | τῶν | ἁλιέων | τοῖν | ἁλιέοιν |
Datif | τῷ | ἁλιεῖ | τοῖς | ἁλιεῦσι(ν) | τοῖν | ἁλιέοιν |
ἁλιεύς, halieús masculin
Dérivés[modifier le wikicode]
Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]
- Latin : halieus
Prononciation[modifier le wikicode]
- *\ha.li.ěu̯s\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\(h)a.liˈeʍs\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\a.liˈeɸs\ (Koinè (IVe siècle))
- *\a.liˈefs\ (Byzance (Xe siècle))
- *\a.liˈefs\ (Constantinople (XVe siècle))