Manes
:
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du vieux perse مانی, mâni.
Nom propre [modifier le wikicode]
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Manes |
Vocatif | Manes |
Accusatif | Manetem |
Génitif | Manetis |
Datif | Manetī |
Ablatif | Manetĕ |
Manes \Prononciation ?\ masculin singulier
- Manès, hérésiarque perse.
- Manichei a quodam Persa extiterunt, qui vocatus est Manes. Hic duas naturas et substantias introduxit, id est bonam et malam, et animas ex Deo quasi ex aliquo fonte manare adseruit. — (Isidore de Séville, Etymologiarum libri)
Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Pluriel |
---|---|
Nominatif | Manēs |
Vocatif | Manēs |
Accusatif | Manēs |
Génitif | Maniŭm |
Datif | Manĭbŭs |
Ablatif | Manĭbŭs |
Manes \Prononciation ?\ masculin
- Variante de manes.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Voir aussi[modifier le wikicode]
- Manes (propheta) sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références[modifier le wikicode]
- « Manes », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Manes », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage